Kadıncağız,bizim ziyadesiyle bıraktığımız parçalarla doyardı. Artıkçıydı anlayacağınız :) Sadece artıkçı değil aynı zamanda öğütücüydü de :)
"Anneeee, bunu yemicemm yerime yeseneee",
"Anneee, bu bana fazla sen yeseneee"...
"Kızım, bu tabağında bırakılır mı?"
"İyi ama ben doydum"
"İyi neyse bir lokma bir şey ben yiyeyim bari."
Böyle, böyle oldu mu kadın sana 100 kilo :)
Dikkat ettim, hala yiyemediğim şeyleri anneme paslıyorum. :) Gizlice tabağına koyuyorum :)
Dikkat ettim, hala yiyemediğim şeyleri anneme paslıyorum. :) Gizlice tabağına koyuyorum :)
Şimdilerde bende fark ettim. Bambam yemediği her şeyi ağzıma tıkıştırıyor. Çorbasında iki kaşık kalırsa, tıpkı annem gibi, son kaşığı afiyetle ben yiyorum :)
Köftesini yerken, arada küçük lokmaları kendim de ağzıma atıyorum. :) Kızlar,annelerine benzer diye boşuna dememişler :P Yoksa çok yiyen biri değilim ha, maksat çöpe gitmesin :P
Haa şunu belirtmeden edemeyeceğim. Annem şu an benden zayıf :) Bu konuda ona hiç çekmedim maalesef :)
Annelikle Oburluğun Arkasına
Saklanan Hatundan Sevgilerle :)
Yaa çok tatlısın :D
YanıtlaSilBen de öyle yapıyorum.Bitiremyceksem hemen annemin tabağına :D
Kesinlikle benim annemde öyle. Birde hep ben mi bitiricem sizin yemediklerinizi diyip diyip durur. Ama tek fark benim annem hiç kilo almıyor. Yıllardır 45 kiloda :)
YanıtlaSilhttp://yeserenyaprak.blogspot.com
annem bu konu hakkında derki analar dert yesin yarımşardan dört yesin. yani anne kendine almaz her çocuk yarımını bırakınca dört yemiş olurmuş :D
YanıtlaSilBlogunuzu yeni keşfettim. Tasarımına da bayıldım. Demek ki bütün anneler böyleymiş. Ben de anneme aynısını yapıyordum.
YanıtlaSilhttp://birguzellikhikayesi.blogspot.com.tr/
Hahah ben de hala yapıyorum :D
YanıtlaSil