Şoför koltuğuna geçtiklerinde, görünmez olduklarını sanıp, burunundan beyinlerine kadar sondaj yapanlara...
Babalarının tarlalarında gibi, sevgililerin mıç mıç, tembellerin hım-hım, aylakların aval aval, kırk saat yürümemelerine, onlar yüzünden kaldırımda yürüme sırası beklemeye...
"Yanlış numarayı aradınız" dediğimde, "olsun sizinle devam edelim" diyen hırtlara...
"Ah canımm niye ağlıyorsun sen" diye Bambam'a cesaret verip sanki hepsi psikoloji okumuş gibi, "Ağlatmasaydınız, yazık" diye, benim ne eğitim verdiğimi ya da neler çektiğimi düşünmeden, muhalefet olan insan tiplerine...

Ben, bütün gün haldır haldır çalışıp yorulduktan sonra, altın gününden şıkır şıkır çıkıp,bütün gün dedikodunun dibine vurup da, başıma dikilip yer vermemi bekleyen teyzelere...
Aynı statüde olmamıza rağmen, dünyayı kurtarıyormuş gibi davranan egosu şişik dingillere...
Ben sükunetimi korurken, beni tahrik etmek için inadına çenesine verenlere...
Konuşacak başka mevzu bulamayıp, temcit pilavı gibi aynı şeyleri önüme sunup duranlara...
"Biliyorum" kelimesinin sözlük karşılığından bihaber, anlatmaya devam edenlere...
"Alo" der demez mevzuya girip, "Bir dakika ilgili bölüme bağlayayım" dediğimde, "oooo, kaç kere anlatacağız" triplerine giren, anlama ve dinleme yetisi olmayan zavallılara...
İFRİT OLUYORUM!! Ağızlarına kürekle vurup, zillerine basıp kaçasım geliyor. Oh bee!