Ben de az yapmamıştım bunları. 10 yaşımdan beri, pazarda su mu satmadım, el işi bileklikler mi yapmadım, misketler mi satmadım.
Ben o kadar uğraşırken, yanımdan geçip gitmeleri beni çok üzerdi. Bu yüzden, bir şeyler satan çocuklara hiç dayanamam. Yine dayanamadım.
Tezgaha yaklaştım. Çocuklar şok oldular :) Önce çaktırmadan cüzdanımı yokladım. Laf aramızda nasıl beceriyorsam, bazen para almadan çıkıyorum da yanıma :)
Kitapları incelemeye başladım. Ah... görseniz çocuklarda bir hürmet bir hürmet :D Ama bir yandan da fısıldaşıyorlar kendi aralarında.
Onlara "Resminizi çekebilir miyim?" diye sordum. Biraz durdular şöyle... ne diyeceklerini bilemediler önce. Biraz küçük olanı, sessizce lidere "olmaz" dedi. Çocuk gayret kararlı "Olmaz abla kusura bakma. Ama istersen tezgahı çekebilirsin" dedi.
Hem sevindim, hem üzüldüm. Çocuklar o kadar çok etkileniyorlar ki izlediklerinden, ben ne kadar iyi niyetli de olsam sonuçta bir "yabancıydım" haklılar :)
Şimdi soruyorum size. Yaptınız mı sizde? 80'lerin 90'ların çocukları size sesleniyorum.
Kaçınız pazarda su sattı.
Kaçınız evden gizli gizli bir şeyler aşırıp tezgahlara sıraladı :)
Hadi benimle paylaşın.. herkesin bir çocukluk anısı vardır öyle değil mi?
İçindeki Çocuğu Kaybetmemiş Kadından Tüm
Çocuk Ruhlulara Sevgilerle :)
Ben yapmadım ama ablam Vitrindekileri toplayıp pazara satmaya gitmişti:))))Ta ki annem yakalayana kadar:))))Aklıma geldikçe gülerim :))
YanıtlaSilHahayy... bende benzer bir şey yapmıştım. Hey gidi hey...:))
SilTabi ki ben..
YanıtlaSilMahallede tezgah açardık ya..
Ne zevklidir heyecanla biri gelsin istersin :))
Bu arada mimini yaptım, gel bak bakalım beğenecek misin? :)
Bilmez miyim yaa :) çok eğlenceliydi de :)
SilBeğenmez miyim ya:)
Hiç öyle girişimlerim falan yoktu benim çok güzel baba parası yedim yeminlen :D
YanıtlaSilHehe onu da yerdim ama kendi paran başka:)
SilBen 9-10 yaşlarındayken takı toka yapıp zorla aile bireylerine satmıştım ve böylelikle çok istediğim ağlayan bebeği almıştım :)) Hala dert yanarlar bu durumdan:D O bebek de en kıymetli oyuncağım...Kimseye vermedim, hala saklıyorum :))
YanıtlaSilhahay ne iyi etmişsin :) ilkler her zaman özel oluyor tabi :)
SilBilirim o duyguyu..
YanıtlaSilah..
Ah ki, ne ah..
Sil"hayat kısa,
Silkuşlar uçuyor.."
Merhaba :)
YanıtlaSilÇocukluğuma götürdünüz beni, mahallemizdeki tuhafiyeciden evde annemin boncuklarından değişik değişik kolyeler, bileklikler hatta yüzükler yapar satmak için beklerdik, alan olmayıncada birbirimize satardık, ne masum ne hoş anılardı onlar öyle :)
Merhaba,
SilKeşke her zaman öyle masum kalabilseydik. :)
ben her nedense kahverengi büyük aile albümünden manzara fotoğrafları aşırıp onları satmaya çalışıyordum. şimdi büyük bir sanat galerisinin sahibiyim demek isterdim ama değilim =)) yazı çok keyifli olmuş. Özlenen yıllar resmen göz kırpttı. "…çocuklardık parlak yıldızlardık o zaman…"
YanıtlaSilhttp://enderhisarli.blogspot.com
Hahay.. Bende kendim için çok şey demek isterdim ama diyemiyorum :) Şimdiki çocuklara göre çok güzel günler geçirdiğimi düşünüyorum. Çocukluğum çok güzeldi çok..
Sil